• Januskop

Janus is afkomstig uit de Romeinse mythologie. Een god die stond voor begin en einde. Hij werd afgebeeld met twee gezichten, het ene gericht naar het verleden en het andere naar de toekomst. Dit thema heb ik in ruimtelijk werk verbeeld. De koppen die uit een eerder project afkomstig zijn heb ik met ander materiaal en bestaande voorwerpen gecombineerd en tot ruimtelijke objecten gemaakt.

naar de werkstukken

• Brons

De koppen zijn in klei of was gemaakt en daarna in brons afgegoten. De andere beelden zijn opgebouwd uit restmateriaal zoals takken, papier, karton of kleine houten voorwerpen.
Volume en plasticiteit is verkregen door de lagen was die over deze materialen zijn aangebracht.
De beelden worden vervolgens afgegoten in brons.
Naturalistische verhoudingen zijn vrij toegepast waardoor de beelden een figuratief-abstract karakter krijgen.

naar de werkstukken

• Klei

Het materiaal klei leent zich heel goed om plastisch en in grotere volumes te werken.
In de koppen zijn neus en mond extra vergroot en het voorhoofd verkort, hierdoor wordt het figuratieve beeld gedeformeerd.
Deze koppen zijn gekleurd met engobe of acryl verf.

naar de werkstukken

 

• Kastjes

Naast het plastische vormgeven maak ik herinneringskastjes.
Deze kastjes bevatten fysieke herinneringen uit het verleden. Aanleiding tot het maken van een kastje kan zijn: een vakantie, de geboorte van een kindje, een pop uit 1966, gevonden voorwerpen in bos of aan zee, het overlijden van een dierbare, enzovoort.
Wat alle kastjes gemeen hebben is dat ze persoonlijke attributen bevatten. Dingen die ertoe gedaan hebben in het leven. Voorwerpen zijn uit hun context gehaald en op een esthetische wijze opnieuw gerangschikt in een kleine afgeschermde ruimte, het kastje.
Net zoals bij het vrije werk worden de attributen zorgvuldig gecomponeerd maar nu in een kastje.
Het kastje is altijd met glas gesloten. Hierdoor wordt het 'event' letterlijk afgesloten en krijgt het zijn esthetische distantie.

 

naar de werkstukken

 

• Assemblages

Het assembleren en monteren van verschillende onderdelen is een begrip uit de industrie. Ik gebruik voorwerpen of onderdelen daarvan die al een leven achter de rug hebben. Dingen die ergens vergeten zijn, niet meer gebruikt worden. Dingen die niet voorbestemd zijn om er een beeld van te maken. Het spannende van het maken van een assemblage is iets van jezelf combineren met uitgezochte en geselecteerde 'oude kraam'. Die dingen zo te ordenen en te monteren dat een beeld ontstaat met een nieuw leven voor de boeg. Ze zijn getekend door het leven en in een assemblage krijgen ze door de nieuwe context een fris begin, maar met de charme en soms romantiek van vervlogen tijden.

 

naar de werkstukken